Inmiddels zouden we alweer een week terug zijn uit Bali.

Inmiddels zouden we alweer een week terug zijn uit Bali. Zooo gek om te bedenken dat onze lockdown precis, maar dan ook echt exct, in de maanden viel dat wij anders daar zouden zitten. Iedere keer als ik mn familie miste, bedacht ik dan ook: tja, als we op Bali zouden zitten hadden we ze ook niet kunnen zien. Enkel videobellen, en dat kan nu ook. Ik denk dat, naast dat we ons er enorm op verheugd hadden, het voor ons vrij snel lukte om te accepteren dat we niet meer konden reizen. Niet alleen omdat we goed met verandering dealen maar ook praktisch gezien: omdat het niet per se onze uuultieme droombestemming was waar we al jaren naartoe leefden. Ja, we hadden er ontiegelijk zin in en het leek ons een enorm prachtig en bijzonder avontuur met zn drietjes …maar ten eerste zal Bali nergens heengaan (dus mochten we echt willen, kunnen we er altijd nog eens heen) en ten tweede denk ik dat ik toch ook een beetje in mn maag ben blijven zitten met de enorme impact op het klimaat die zon lange vliegreis heeft. Die last viel van me af toen we niet konden gaan Dat betekent niet dat ik nooit meer ga vliegen, want we leven toch echt wel naar een vakantie/reis toe en dat vind ik wel een enoooorme stap